Even met of zonder Noor.
Onze Noor is bijna afgestudeerd. Dit jaar 2010 moest ze nog op stage. Ze
koos ervoor om die stage te doen in Indonesië. De stage zou ongeveer 6 maanden duren. Zijn we haar een mooie tijd even kwijt. Anneke en ik hebben even overlegd en kwamen tot de conclusie dat dit toch wel lang is.
Het leek Anneke wel leuk om Noor goed te volgen en een tijdje naar haar toe te gaan zodat ze zelf kon zien en meemaken hoe het ging. Het leek haar ook leuk om eens twee weken in Indonesië wat vakantie te gaan vieren om een beeldvan dit land te krijgen. Voor mij leek me dat wat te ver. Ik zou ook moeten stoppen op de DVD. Daar had ik geen zin in. vervolgens zou ik dan voor een paar weken alleen zijn.
Ik heb ook wel eens een weekje alleen ergens anders gewoond toen Anneke een weekje ging skiën in Oostenrijk. Ik kon toen naar de Horst in Malden. Dit is een woonvorm van Pluryn Werkenrode voor mensen die niet zelfstandig kunnen wonen. Oké even vragen en toen bleek dat ik ook voor de Indonesië periode ook in Malden terecht kon en tegelijker tijd bij de DVD in Nijmegen kon blijven werken. De DVD heeft toen geregeld dat de taxi mij iedere dag vanuit Malden moest komen ophalen en niet vanuit de min. Elandtraat. Er zijn veel mensen op de DVD die daar wonen op de Horst en ook met de taxi naar de DVD reizen. Dat maakt dat ik ook snel goede contacten op de Horst kon opbouwen. al met al was dat prima. Om congact met Noor te houden hebben we veelmet elkaar emails verstuurt.
Noor had haar eigen laptop mee genomen. Het bleek ook dat haar kamer een goede intternetverbinding had. toen was voor Anneke en mij duidelijk dat we ook goed konden skypen met elkaar. voor dat Anneke naar Indonesië ging hebben we dat veel gedaan. Toen Anneke ook bij Noor zat was dat ook een manier voor mij om goed contact met haar te zoeken. Ik kon door de webcam die we beiden hadden ook goed zien hoe ze eruitzag. Dat gaf mij bij het eerste contact al duidelijkheid dat ze het goed naar haar zin had samen met Noor. Op 7april heeft Anneke mij naarr de Horst gebracht en op 8aril is ze zelf naar indonesië vertrokken.
woensdag 21 april 2010
woensdag 12 augustus 2009
Wat doe ik op het DVD?
Op 6 april 2009 ben ik 55 jaar geworden. Op 5april (zondag middag) heb ik dat gevierd door allerlei mensen uit te nodigen, familie, vrienden, kennissen en buren die me goed liggen. Dat was wel een succes, omdat het weer zodanig was, dat buiten konden zitten in de zon. Wat wil je nog meer? Ook heb ik van veel mensen een leuk kadootje gekregen. Op maandag 6 april heb ik nog getracteerd op de DVD broerdijk te Nijmegen. Vervolgens werd ik door iedereen gefeliciteerd.
De DVD broerdijk is een activiteiten centrum van Plurijn. Het is bedoeld voor mensen met een lichamelijke of geestelijk handicap. Ik zelf ben voornamelijk geestelijk maar ook lichamelijk gehandicapt. Ik zal proberen aan te geven hoe dat gekomen is. Eigenlijk ben ik een leraar op een basisschool. Toen ik afgestudeerd was aan de PA (pedagogische Academie) ben ik gevraagd en begonnen op een school voor moeilijk lerende kinderen (MLK) de Zonnegaard in Nijmegen. Daar heb ik 17 jaar gewerkt. Daarna in mei 1998 ben ik gaan werken op een basisschool de Buut. Niet als leerkracht in een groep maar meer als coördinator leerlingenzorg. Hierbbij hield ikme vooral bezig met Remeial Teaching, organiseren. uitzoeken wat de problemen waren van een leerling op het gebied van rekenen, lezen en spelling. zelf uitvoeren, en aan leerkrachten aangeven en bespreken hoe ze dat in de klas kunnen gebruiken. daarnaast was het op deze school gebruikenlijk dat ze een aantal keren per jaar de kinderen een citotoets afnamen zodat ze konden zien of de leerling wel goed de lessen aankon en zich kon ontwikkelen. Ikbesprak met de leerkrachten ieder jaar de toetsresultaten van de kinderen. voor het bijhouden van toetsrezultaten gebruikte de school eerst mappen met grafiken daarin, waarop je kon zien hoe haag het nivo was, uitgedrukt in de letters:A B C D E. A was het hoogste nivo en E het laagste, C was een gemiddld en voldoende nivo. Na een jaartje werken op de Buut, heb ik een computersysteem, softwareprogramma aangesschaft waar de toetsresuldtaten konden worden ingevoerd. eerst voerde ik de door leerkrachten geleverde resultaten zelf in in de computer. na een paar jaartjes hadden we wat meer computers en iedere leerkracht had ook een computer in de klas. Door wat instructie middagen heb ik ervoor gezorgd dat de leerkrachten zelf de resultaten konden invoeren. Het aardige van dit softwareprogramma is ook dat het grafieken kan laten zien waarop vrij precies sstond aangegeven wat het nivo van de leerling is. Zeker bij een oudergesprek geft dit veel duidelijke informatie. Ik vond dit een leuke taak en had er erg veel plezier in. Maar in het voorjaar van het jaar 2000 werd ik ziek. Het was eigenlijk niet duidelijk wat er met mij aan de hand was. Uiteindelijk kwam ik terecht bij een neuoloog an de Radboud. Tijdens mijn eerste onder zoek heeft ze meteen een cd score van mijn hoofd laten maken. daarop was meteen duidelijkdat er iets inmijn hoofdzat wat er niet thuis hoorde. na een tijdje hebben ze door een operatie daar van een stukje uit mijn hoofd gehaald. Een patoloog anatoom heeft dit onderzoek bekeken en kwam tot de conlusie dat dit een nonhodgkin lymfoom was. dit moest verwijderd worden. Dat kon niet operatief van wegen de plek waar het zat,daar om werd besloten dat dit middels een chemokuur moest eventueel met radiologische bestralingen. Deze kuur werd toegediend in een periode van 15 weken. daarna kreeg ik een radiologische bestraling toegediend van 30 dagen iedere keer een bestraling iederedag van huis uit. voorlopig was er voor mij geensprake van dat ik ook nog op school wat zou kunnen doen. Ik moest dus thuisvlijven. Tevens was het duidelijk dat ik ook niet meer kon lopen. daarvoor ben ik ook een tijdje dag voor dag naar de St Maartenskliniek geweest en heb weer een beetje leren lopen. Ieder half jaar zou ik een MRI-scan krijgen waarop ze konden zien hooe het met de tumor ging. Eind 2000 op december dreeg ik ook een scan. In januari kreeg ik daarvan de uitslag. De neuroloog was tot de conclusie gekomen dat de tumor geheel verdwenen was. Daarmee was ik natuurlijk erg blij. en ik besloot om te beginnen weer een halve dag te beginnen met werken. Dat werd het geven van remedial teaching aan een aantal kinderen. vervolgens heb ik om de paar weken weer een nieuwe ochtend te gaan werken. in de laaatste maand van het schooljaar werkte ik 4 ochtenden en was van plan om in het nieuwe schooljaar een aantal hele dagen te gaan werken. Dat is niet goed bevallen, omdat ik na een ochtend werken zo moe was, dat ik eigenlijk naar bed moest. daarom bleef ik maar 4 ochtenden werken. Injuli en december werd er iedere keer een MRIscan gemaakt en iedere keer bleek dat de tumor weg was en ook weg bleek. Langzaamhand kwam ik lichmelijk gezien ook steeds weer een beetje beter op de been. Wat ik wel jammer vond was dat ik niet meer kon hardlopen. In april 1996 had ik nog een marathon meegelopen in Rotterdam, maar van hardlopen was geen sprake meer, door de beschadeging van mijn motoriek. Het werken op de Buut ging redelijk op 4 ochtenden van 8.30 tot 12.15 daarna ging ik thuis altijd minimaal anderhalf uur naar bed. Daarna probeerde ik thuis aan te sluiten bij wat huishoudelijke taken, stofzuigen, badkamer poetsen enz.
De DVD broerdijk is een activiteiten centrum van Plurijn. Het is bedoeld voor mensen met een lichamelijke of geestelijk handicap. Ik zelf ben voornamelijk geestelijk maar ook lichamelijk gehandicapt. Ik zal proberen aan te geven hoe dat gekomen is. Eigenlijk ben ik een leraar op een basisschool. Toen ik afgestudeerd was aan de PA (pedagogische Academie) ben ik gevraagd en begonnen op een school voor moeilijk lerende kinderen (MLK) de Zonnegaard in Nijmegen. Daar heb ik 17 jaar gewerkt. Daarna in mei 1998 ben ik gaan werken op een basisschool de Buut. Niet als leerkracht in een groep maar meer als coördinator leerlingenzorg. Hierbbij hield ikme vooral bezig met Remeial Teaching, organiseren. uitzoeken wat de problemen waren van een leerling op het gebied van rekenen, lezen en spelling. zelf uitvoeren, en aan leerkrachten aangeven en bespreken hoe ze dat in de klas kunnen gebruiken. daarnaast was het op deze school gebruikenlijk dat ze een aantal keren per jaar de kinderen een citotoets afnamen zodat ze konden zien of de leerling wel goed de lessen aankon en zich kon ontwikkelen. Ikbesprak met de leerkrachten ieder jaar de toetsresultaten van de kinderen. voor het bijhouden van toetsrezultaten gebruikte de school eerst mappen met grafiken daarin, waarop je kon zien hoe haag het nivo was, uitgedrukt in de letters:A B C D E. A was het hoogste nivo en E het laagste, C was een gemiddld en voldoende nivo. Na een jaartje werken op de Buut, heb ik een computersysteem, softwareprogramma aangesschaft waar de toetsresuldtaten konden worden ingevoerd. eerst voerde ik de door leerkrachten geleverde resultaten zelf in in de computer. na een paar jaartjes hadden we wat meer computers en iedere leerkracht had ook een computer in de klas. Door wat instructie middagen heb ik ervoor gezorgd dat de leerkrachten zelf de resultaten konden invoeren. Het aardige van dit softwareprogramma is ook dat het grafieken kan laten zien waarop vrij precies sstond aangegeven wat het nivo van de leerling is. Zeker bij een oudergesprek geft dit veel duidelijke informatie. Ik vond dit een leuke taak en had er erg veel plezier in. Maar in het voorjaar van het jaar 2000 werd ik ziek. Het was eigenlijk niet duidelijk wat er met mij aan de hand was. Uiteindelijk kwam ik terecht bij een neuoloog an de Radboud. Tijdens mijn eerste onder zoek heeft ze meteen een cd score van mijn hoofd laten maken. daarop was meteen duidelijkdat er iets inmijn hoofdzat wat er niet thuis hoorde. na een tijdje hebben ze door een operatie daar van een stukje uit mijn hoofd gehaald. Een patoloog anatoom heeft dit onderzoek bekeken en kwam tot de conlusie dat dit een nonhodgkin lymfoom was. dit moest verwijderd worden. Dat kon niet operatief van wegen de plek waar het zat,daar om werd besloten dat dit middels een chemokuur moest eventueel met radiologische bestralingen. Deze kuur werd toegediend in een periode van 15 weken. daarna kreeg ik een radiologische bestraling toegediend van 30 dagen iedere keer een bestraling iederedag van huis uit. voorlopig was er voor mij geensprake van dat ik ook nog op school wat zou kunnen doen. Ik moest dus thuisvlijven. Tevens was het duidelijk dat ik ook niet meer kon lopen. daarvoor ben ik ook een tijdje dag voor dag naar de St Maartenskliniek geweest en heb weer een beetje leren lopen. Ieder half jaar zou ik een MRI-scan krijgen waarop ze konden zien hooe het met de tumor ging. Eind 2000 op december dreeg ik ook een scan. In januari kreeg ik daarvan de uitslag. De neuroloog was tot de conclusie gekomen dat de tumor geheel verdwenen was. Daarmee was ik natuurlijk erg blij. en ik besloot om te beginnen weer een halve dag te beginnen met werken. Dat werd het geven van remedial teaching aan een aantal kinderen. vervolgens heb ik om de paar weken weer een nieuwe ochtend te gaan werken. in de laaatste maand van het schooljaar werkte ik 4 ochtenden en was van plan om in het nieuwe schooljaar een aantal hele dagen te gaan werken. Dat is niet goed bevallen, omdat ik na een ochtend werken zo moe was, dat ik eigenlijk naar bed moest. daarom bleef ik maar 4 ochtenden werken. Injuli en december werd er iedere keer een MRIscan gemaakt en iedere keer bleek dat de tumor weg was en ook weg bleek. Langzaamhand kwam ik lichmelijk gezien ook steeds weer een beetje beter op de been. Wat ik wel jammer vond was dat ik niet meer kon hardlopen. In april 1996 had ik nog een marathon meegelopen in Rotterdam, maar van hardlopen was geen sprake meer, door de beschadeging van mijn motoriek. Het werken op de Buut ging redelijk op 4 ochtenden van 8.30 tot 12.15 daarna ging ik thuis altijd minimaal anderhalf uur naar bed. Daarna probeerde ik thuis aan te sluiten bij wat huishoudelijke taken, stofzuigen, badkamer poetsen enz.
Abonneren op:
Posts (Atom)
